San Francisco en Monterey

Dag 16 zondag 7 mei

Na een ietwat onrustige nacht (er staat een fontein voor het raam die niet uit gaat, ik ben geloof ik 6x wezen plassen...) de gordijnen opengeschoven en tjonge, veel blauwer wordt de lucht toch niet. Dus de was moet wachten, we gaan eerst fietsen, je weet het tenslotte nooit met het weer in SF! Dus weer met de metro naar SF, trammetje naar de fietsverhuur, en hop hop, op de fiets! Het is supermooi weer, lekker fris dus perfect weer om op de pedalen te gaan. Het is even wennen, maar we zijn vrij snel gewend, en op deze manier ontlasten we lekker de voetjes. We komen er al snel achter dat dit niet geldt voor de benen, want het is aardig heuvelachtig en een flinke klim naar de brug zelf. Maar het uitzicht is geweldig! Via de brug komen we in Sausolito terecht, een oase vergeleken met het jachtige SF. Toeristisch, dat wel, maar het voelt alsof we in een dorp aan de mediterrane terecht zijn gekomen. Of Griekenland, volgens Caith dan. Well, you catch my drift...

We pakken snel een terrasje voor de lunch en genieten van het mooie uitzicht op de Golden Gate, Alcatraz en SF. Daarma slenteren we nog wat door de straatjes, vergapen ons aan de prijzen van de huizen die er te koop staan en lopen langzaamaan naar de ferry die ons langs de eerder genoemde hoogtepunten zal varen, terug naar het hart van de stad. Wow, wat een relaxte leuke dag. We rijden via pier 39 (toch nog even de zeeleeuwen bekijken en een ijsje halen) terug naar de fietsverhuur want we moeten nog steeds een wasje draaien.

We hadden al gezien dat dichtbij het hotel een Laundromat zat. Dus na Caith op de kamer te hebben geparkeerd (die had weer wat behoefte aan me-time) zijn we met een tas vol was op weg gegaan. Waarom hebben we dit in Nederland niet? Mijn was is binnen 45 minuten gewassen én gedroogd! Ze hebben machines voor 45 kilo wasgoed in 1x.. Als er zoiets is vlakbij ons laatste hotel, doe ik mn vakantiewas alvast in de VS. Echt supersnel dit. En sociaal niet te vergeten. Alhoewel, het gaat zo snel dat je geen tijd hebt om te socializen ;-). Dennis heeft ondertussen de auto nog maar eens gewassen zodat het woestijnstof definitief verdwenen is.

We relaxen nog wat op de hotelkamer en eten een snelle hap. Morgen weer een nieuw avontuur!

Oh nee, eerst even Caith ziekmelden... hahahaha

Dag 17 maandag 8 mei

Nou, die Caith is toch ziek zeg.... ;-) Gister het mailtje verstuurd en kreeg meteen een mail met beterschap gewenst van de juf. Of het niet al in de States was gebeurd want dat zou wel vervelend zijn? Tjonge, voel me wel ff slecht... heel even dan. Omdat ik had aangegeven dat dit wellicht wel even kon duren, toch maar wat thuisonderwijs dan. Vertrokken vanuit Oakland richting Monterey, onze volgende bestemming. Deze vissersplaats is gelegen aan de baai van Monterey, een heel visrijk gebied aan de westkust door de grote hoeveelheden fytoplankton en zoöplankton (tot zover de les geografie en ecologie). Onderweg wel wat file, dus ik kreeg het een beetje benauwd want we willen 's middags mee met een whale watching toer. Daarnaast waren we zonder ontbijt in de auto gestapt, dus daar moesten we ook nog tijd voor maken. Tegenover het benzinestation waar we tanken, zit een echte “diner”, Auntie Mame's genaamd. We bestellen een wat uitgebreider ontbijtje, hoeven we niet meer te lunchen. En tjonge, een heerlijk ontbijt kregen we! Bananenpancakes, scrambled eggs, Caith een breakfast burrito, alles echt vers en superlekker. Afgetopt door naar de eindbestemming, waar we snel in kunnen checken en door naar de haven kunnen om de toer te reserveren. Een half uur later stappen we vol verwachting op de boot.

En mag ik het nog een keer zeggen? WOW... Wat een biologieles hebben we gekregen zeg! We begonnen met otters, zeehonden en zeeleeuwen in de haven. Onderweg nog een dolfijn, en daarna het klapstuk, de bultruggen. En waar we eerst blij waren met een paar blowholes en een staartvin, kwamen we ze later tegen terwijl ze sprongen, tot bijna hun staart uit het water. Heel bijzonder! Het was wel koud (op zee was het bewolkt) en er was een aardige deining, dus Caith had er na een uur wel genoeg van. Was ze toch nog een beetje (zee)ziek. Terug naar de haven kwamen we nog een groep jagende zeeleeuwen tegen, echt een heel gaaf gezicht ook.

Op de kade lopen we om de kou weer te verdrijven naar Cannery Row. Op basis van deze straat schreef John Steinbeck, ook wel bekend van “of mice and men”, zijn roman met dezelfde naam (hiermee is ook Engelse literatuur behandeld). Er zijn weinig aanknopingspunten te vinden met het boek, maar dat komt ook omdat de straat een andere bestemming heeft gekregen. Je raadt het al, het toerisme heeft hier nu de overhand met voornamelijk hotels met een prachtig uitzicht op de baai (en dat was economie). Na deze dag trakteren we onszelf op een heerlijk diner op fishermens wharf met uitzicht op de haven en daarmee de otters en zeehonden, uiteraard met heel veel lekkere vis. Hoe krijgen ze al die vis, schelp- en schaaldieren toch zo lekker? Het raden van ingrediënten scharen we onder de kookles.

Hiermee komt deze lesdag tot een eind. Moe maar voldaan keren we terug naar de motelkamer. Morgen rijden we een groot stuk van de Pacific Coast Highway naar Santa Barbera. Dit wordt een rijdag, maar wel een hele mooie. Of dat hopen we dan maar, want mist kwam net over de heuvels rollen en hult de kust nu in een mooie grijze deken.